Barolo nazywane jest „królem win i winem królów” ze względu na swoje szlachetne właściwości i pochodzenie. To wykwintne czerwone wino rodem z Piemontu zapewniło sobie niewątpliwie miejsce w samej elicie włoskiej enologii.

Już w średniowieczu Barolo cieszyło się opinią trunku dla najwyższych sfer i stopniowo budowało swoją coraz silniejszą pozycję w świecie win. Barolo gościło na dworach władców i szlachty, którzy chętnie przyozdabiali swoje stoły butelkami burgundzkimi i typu Bordeaux. Doskonałym smakiem Barolo miał zachwycać się sam Ludwik XIV oraz inne ważne osobistości ówczesnego świata, jak król Karol Albert, Markizowie Saluzzo i Monferrato oraz Maria Cristina di Savoia.

Nie bez znaczenia pozostaje również wkład w rozwój i promocję wina wniesiony przez znamienite postacie historyczne z hrabią Camillo Benso di Cavour na czele. Cavour miał zwyczaj wydawania obiadów, podczas których największą atrakcją było podawane przez niego Barolo. W swojej posiadłości w Grinzane osobiście zaangażował się w produkcję wina, uzyskując znakomite rezultaty. W krótkim czasie stał się na tyle doświadczonym hodowcą winorośli, że Barolo z jego winnic mogło z powodzeniem konkurować z winami francuskimi .

Również najwięksi dostojnicy kościelni docenili zalety tego wina. Na początku XIX wieku papież Pius VII po degustacji znakomitego gatunku Barolo miał wykrzyknąć „Ah, La Morra! [miasteczko, gdzie produkowane jest Barolo], piękne niebo i wspaniałe wino!'' Zażądał również regularnego uzupełniania zapasów wina w swoich piwnicach.

To niepowtarzalne wino było zawsze źródłem inspiracji dla poetów i pisarzy, którzy sławili piórem jego wyjątkowe zalety.